Cebimde kalan son dal sigaramı,
Yalnızlığın şerefine yakıyorum.
Her içime çektiğimde,
Şerefsizlere inat gülüyorum.
Düşünüyorum ama anlam veremiyorum,
Ben mi beceremiyorum mutlu olmayı?
Deniyorum ama denedikçe yoruyor.
Yoksa insanlar mı çok sıradan?
Farklı hayallerin peşinde mi koşuyorum?
Hayır hiç sanmıyorum.
Sadece baharın ortasında açmış bir çiçek yerine,
Kışın yeşeren bir çiçek arıyorum.
Dinliyorum, dinledikçe gitmek istiyorum.
Sahte yüzlerin ardındaki gülüşleri,
Sahte kalplerden çıkan sözcükleri,
Sahte duyguların cemresini yaşamadan.
Yapamıyorum, inanamıyorum.
İnanmak istedikçe karanlıkta kayboluyorum.
Aydınlığı gösteren bir çocuk bekliyorum,
Geleceğini biliyorum ama korkuyorum.
Korkuyorum çünkü cevabını bilmiyorum,
Eğer yarı yolda ışığın karanlığa aşık olursa?