Sabah uyanmak
Dinç ve sakin
Günü anımsamak
Günlerce öncesinden
Pazartesiyi bekler gibi
Güzel bir hecesi
Kafiyenin
Elleri yine benim değil
Müziğin
Herkes için bir uzak izi var
Tiz ve rahatlatıcı bir gizemlilik
Nem var havada
Ondan mı nedir
Sesimi güçlendirmiş de
Kendi diyecekleri var
Heyecanına kapılmış
Sabah mahmurluğunun
Unutabilir her an
Kahvaltı hamurunu un
Belki de çoktan yazılmış
Programlar arasına
Haftaya işim yok ama
Bugün bitirirsem eğer
Gidebilecek miyim
Sessizliğin en sükuta ermiş
Gökyüzüne
Yoksa yine buralarda mı
Ses verdiği çılgın kahkahalar
Her sabah aynı şey
Sanırım beni hatırlarlar