Seni seviyorum dediğinde gözlerim dolardı
Neden biliyor musun ?
Çünkü ben fazlasıyla sevgiye açtım
İşte bu yüzden sana taptım
Beni sevdiğine inanacak kadar aptaldım
Günler,ayları,aylar ise yılları kovaladı
Ama ben seni gittiğinden beri unutamadım
Bunu kendime yapamazdım..
Ama yaptım..
Ben sana inanacak kadar saftım
En küçük ihtimallere bile inandım
Küstüm yağmurlarına
Sarıldım duvarlarına
Yükünü bırak omuzlarıma
Seni çok seviyordum ama
Bu kadarı fazla bana
Rüyalarıma girme diye uyumuyorum
Seni her gördüğümde acı çekiyorum
Neden biliyor musun ?
Çünkü ben seni hala seviyorum
Yazdığım bu satırlarda kendimi affediyorum
Suçlu ben değilim,suçlu eski bendim
Artık ben,ben değilim
Ruhum çok derin
Ben ayırt edebildiğin tek gerçeğim
Kaçmam gerek bu dünyadan
Sorumluluklarım var kapımda
Ne yapacağımı bilmiyorum
Hala büyümeyi bekleyen bir çocuğum
İstediğin neydi güzelim ?
Benim var kağıt ve kalemim