Unutmuştum ama silmemiştim

Görmüştüm ama bilmemiştim

Yetişmiştim ama yetememiştim

Sevmiştim ama besleyememiştim

Yarınlarımdan emindim ama kurmamıştım

Canımdan bezmiştim ama yılmamıştım

Kafamın içinde yılanlar vardı da yazmamıştım

Kitabımı okumuştum ama yırtmamıştım

İnsan gibi cennet dedim ama cehennemi duymamıştım

Ölümden korkmuyorum ama ölmemiştim

Kırmızıyı boyamıştım ama kazımamıştım

Gelini gördüm ama damada bir laf biçmemiştim

Soyunup girdiğin koynundan doğanları seçmemiştim

Anlatmışlardı ben çocukken seveceksen bunu sev diye

Yıllar var ki yalnızım henüz kendimi asmamıştım

Ses duyup da kasmamıştım

Yeşil renkli iplikleri görüp de vazgeçmemiştim

Hislerime bir yol bulup da gezmemiştim

Herkese iyilik yaramıyor ne yazık ki

İnsan sanıp da yormamıştım

Hayatımı hiçe saydınız anladım da

Psikolojimi bozmamıştım

Kaderimi bin kez gördüm ama yanımda bir kişi bulamamıştım

Karne sevincim sanıp da yanına çorba koymamıştım

Ya ne saygı kaldı ne bir selam

Ne istiyorsunuz gene benden

Küfür nedir bilmezdim ben şarkı sanıp yazmamıştım

Ortak zevklerimiz elimizden alındığında yolda kalıp kızmamıştım

Çarşambayı Perşembeye katarken sinir katsayımı ölçmemiştim

Kimseye eziyet etmedim ben gene

Bir bu eksik kaldıysa da çemberinden düşmemiştim

Bıldırcınlar nerede kaldı

Sümüklüböcek ezmemiştim

Bir şey kalmadı elimde diyorum

Kendimi sana tanıtmamıştım 

Korkunç bir gün daha demiyorum ben

Tahminlerinizi sormamıştım

Kitap bana iyi geliyorken Allah'ın bir kulu olarak bunu oku dememiştim

Savaşmayın diyen bensem de barışmayın dememiştim

Hayatımı hiçe saydılar algılarımı emanet etmemiştim

Bana bilerek eziyet ettiler asla özür dilememiştim

Sevdiğin adam bu dediklerinde şok geçirmemiştim

Arada gökten yere iniyormuş kim bu adam dememiştim

Evli barklı çocuklu şimdi 

Bugünümü de ona vermemiştim

Kısır kadınlar gibi ölüp gideceğim ve diyeceğim ki bir hamburger bile yememiştim