|
Gözleri alev topunu andırıyordu artık
Kurduğu ahşap çatısından seslenen bir dev
Yılanın başı kara kara çamurlardan çıkmıştı
Yolları döşemiş zehriyle rahat
Suyu bulamamış çatlak dudakları vardı
Dikmiş gözünü bana bakıyordu Sebahat
Ona bu adı biz verdik inan ki
Selvi altını bürümüş otlar
Yalanı severmiş çıplak ayak
Zorla direnen bu hayatın sunduğuna
Hatayla çalmıştır hayallerini pis huyuyla
Suçlu suçlu bakıyor yaramın kan damlacıklarına
Bıçak batırmadık ya dedi daha tabağındaki patatese
Sürdüğü yağ gibi ekmeğinden dökülmüyor kırıntısı ki yiyelim
Çılgın bir kalabalık var alkış tutuyorlar biri de tanıdıklardan diyelim
Sorduğum an yıkılacak sanki sevdiği bir gün olmuş mu hayatta
Zayıf ve çelimsiz üstelik de her esprisi de bayat da
Kornaya basıyor arabalar bir parmak bal çalmışlar ağzına sürücünün
Mutlu mesut insanlar var şükür derken ağlatan cinsten
Bir satır aralığından olsun hiç geçtim mi ki ben çığlar düşerken
Sahte sahte yarıkları var dağların ardında maceranın gündeminde
Yankılanmış ayıpları var her alemin hür deminde
Kusursuz bir mide bulantısı çoğu insan için moral bozucu
Olmadı mı olmuyor ama sence neden yorucu peki
Yorulduk biz öldük dedik anlamadı döndük dedik
Kuşlar düştü önümüze havada ne var yolluk dedik
Söz yerinde olmayınca daha neler duyduk dedik
İnsan dedin
Yalan dedin
Sahte dedin
Sen dedin demin penceremden baktığımda bana görünmeyin diye
|
|
|
Bu Nedir? - En Popüler 100 Yazar
|