|
Kimsenin sözlerine, resimlerine, vaadlerine ihtiyacım yok. Benim eğitimimi üstleneceğine, git kendi aklını sahiplen. Rahatsızlık verdiğiniz kadar umutsuzluk aşılıyorsanız da bu benim derdim değil. Herkes görevini yapsın, gösteriye bir son verin. Kalabalık bir bir derdini anlatacakmış. Kalabalık içinde sorunlar ele alınacakmış. Ben sorduğum soruyu sabote eden, sormadıklarımı susmaksızın gösteriye dönüştüren insanlara güvenmek zorunda değilim, sevmek zorunda da değilim. Gidin başka yerde ağlayın, teselli bulun. Sizi davet eden de olmadı, kaderime kör kuyu muamelesi yapacaksanız benim için hayatın sınırları çok uzaklarda... kimin sınırlarını çiğnediğin beni ilgilendirmez. Önceliklerin yokmuş gibi yaşayacaksan, kırgınlıklar çok diyemezsin. Hayat önceliklerini hak edene sunar...
Hayat önceliklerini hak edene sunar... hak sonradan kazanılmaz. Değerini bilirsen değeri artar sadece. Yitirirsen, kendin kaybedersin. Hayatın sınırların gökyüzünün ötesinde, çok uzağında çizili. Allah bilir, ben bilmem. Ama cennetten haber veren bir peygamber var. Aşk da var, müjde de var. Boşuna sormuşum o kadar soruyu! Kader diye yutturmak isteyenler varsa da, insan aklını kullanmadığı sürece gam da var, keder de var ne yazık ki. Bu büyük çelişkiden BIKTIM. Kitabı ondan yazdım.
|