|
|
30 Temmuz 2011 Cumartesi
|
|
Kelimenin insanla sınavı..
|
|
Okunma:
1524
|
Kelimeler de insanlar gibiymiş. Kimi sessiz kimi merhametsiz. Ama en beteri de kelimeleri
aşka bulayıp yanlışı doğru aksettirenlermiş. Zavallı kelime insana alet olurmuş hep. Sevmese
bile seviyorum dermiş insan. Kelimenin yapacağı bir şey yokmuş çünkü onu var eden yalancı da olsa
insanoğluymuş.Hele ki bazen sırf insanoğlunun şehveti yüzünden en çok sevdiği kalıba sokulurmuş'Aşk!'
Aşk, insanın şehvetini doyurmasına önayak olan bir oyuncuymuş. Ta ki insan gerçekten aşık olana dek...
İşte o zaman kelime öksüz kalırmış, yetim bırakılırmış. Aşkın ateşiyle kavrulan insan konuşamaz olurmuş, lal kalırmış.
Hayatını insana adayan kelime tek başına kalakalırmış. Sonra insan aşkı kirletirmiş. Yalnız kaldığında yine sözcük koşarmış yardımına.
Bu seferse kelime nefret ettiği kaba sokulurmuş. 'Lanet olsun böyle aşka!' 'Nefret ediyorum senden!' 'Keşke hiç olmasaydın!
' Keşke hiç başlamasaydım!' Kelime şaşarmış bu duruma. İnsanoğlunun dönekliğini o anda anlamış. Aşkı ruhani sonrasını havani yaşayan insanı seçmiş kelime bu yüzden. Çünkü hiçbir varlık ona insan kadar çeşitli kalıplar uyduramayacakmış...
|
|
|
|
|
 |
Nermin Gömleksizoğlu
30.07.2011 22:35
"Elçiye zeval olmaz" mış.  |
|
|
|
|
 |
ibrahim ddikcan
31.07.2011 19:43
Ben söylemiyorum kelime söylüyor :) |
|
|
|
|
|
Bu Nedir? - En Popüler 100 Yazar
|