Bilgisayardayken birden aklıma geldi Özgürroman'a uzunca bir süredir girmediğim. En son girdiğimde bütün günlük ve yazılarımı silmiştim yani gizlemiştim. Neden yaptığımı şimdi düşünüyorum. Sanırım sitede aklım kalmasın diyeydi. Siteyi tamamen unutmak istemiştim.

 

Burayı ilk bulduğumdaki heyecanım dün gibi aklımda. Yazar olma hevesiyle bir şeyler ararken karşıma çıkmış ve bir süre yakın arkadaşım, sırdaşım olmuştu. Sonra yazarlığın bana göre olmadığını anlayınca burayı terk etmiştim. Şimdi pişmanım. En yakın arkadaşını terk eder mi insan? Ben ettim işte, özür dilerim sevgili Özgürroman.

 

Yeni ufuklar açtı burası bana. Eleştirilere açık olmayı, insanların görüşlerine saygılı olmayı öğretti. Kendimi geliştirmeme yardım etti diyebilirim. Kimseyle paylaşmayıp sır gibi de saklamıştım. Gülümsüyorum bu cümleyi yazarken, çünkü hala saklıyorum.

 

Aklıma gelmenin nedeni de bugüne kadar ne yapmış olduğumu sorgulamam aslında. Dün doğum günümdü, tam on yedi oldum. Koca kız kimilerinin deyimiyle. Ama ben koca kız olacak kadar deneyim sahibi olduğumu düşünmüyorum. İşte bu yüzden biraz daha deneyim için, insanları tanımak, düşüncelerimi paylaşmak için fırsat buldukça tekrar girmeye karar verdim. Tamamen amatörce, kaygı taşımadan ama elimden geldiğince en güzelini yapmaya çalışarak.