Tükeniyorum, tüylerime kadar karıncalanmış hayalin
Her girdabına ah çeker yüce dağlar
Özüm maşuk bir ortancanın çığlığı
Söz geçer, yazı uçar bu alemden.
Nefesine nefes yetiştiremedim ciğerlerim dağlı
Bir kaynar çomarın buharlaşmış endamı
Yol keserim dağ boylarında ellerim kelepçeli
Ne ana tanırım ne de dört tarafı zifir zulası.
Ormanlar altı metre bir toprağa karışlı
Tabut yanaşır boylu boyunca yatan o kahpe seher
Kefeni al yazmalı, ah çekerim kan yıkar şarabı
Bilemem, kim yıkar üzerine dizilen duvarı.