Saatler erirken

Yaptiklarim hataliymis gibi konustular benimle yanilan benmisim gibi. Oysaki ben sadece mutlu olmaya calisiyordum. Onlardan farkli bir hayat yasiyordum onlarin gecmisinden onlarin olamami istedikleri kisiden farkli biri olarak yasiyordum. Ne vardi bunda utanacak karanligi sevmek suc mu? Ben karanlikta goruyorum gercekleri insanlarin yuzlerini... Onlar inanclariyla kisitladilar beni ben hep kuralsizdim bu oyunda kuklaydi biliyorum iplerimden surekli cekerek sagdan sola savutturuyorlardi beni. Bir sure sonra kirilmaya basladim parcalanmaya ve onlardan aldim ipleri. Mutlu olabilimek icin farkli olabilmek icin....