Güneşin ufkunda bir haziran ayı
Deniz coşkulu
Maviye çalan gözlerin dalgalanır
Hasret yağmurları
Karanlık rüzgarların üflediği saçların
Bahar geldi, çiçekler pempemsi ve de al
Şarap tadında ayrılığımızın yıldönümü
Ufkunla inletilmiş yüreğimde kal
Memleketim gibi sevdim seni
Surlarımın öyküsü gibi anılarım
Dört yanım karlı dağlar
Diz çökmüş mabedinde sessizce ağlarım
Kar yağar bir anda, bembeyaz akşamlar
Hani karanlığın,
Türkü tadında geçer yalnızlığım
Ahmet Kaya'dan dinliyorum aşk'ı
Destansı gurbetin adı saklı
Ve sen...
Gitmiştin her seferinde, kasvetli bir şekilde
Ben ise ağlamaklı olurdum
Ağlayamazdım, dolardım sadece
İntihar süsü verilmiş sözcüklerim çıkardı
Şiir şiir özlemlerime inat,
Sen kokardı her düşen kar tanesi
Biz olamadık diye
Ağlardı gecelerin en tazesi
Güneş çıkardı tekrardan
Eritirdi sen gibi düşen kar tanelerini
Eritirdi özlemle bestelenen şiirleri
Sen hep gidişlerimde kaldın
Sonu 'biz' olamayan roman gibi.
|