Gül yaprakları döküldü birer birer saptan ayrılan her yaprak bir damla yaş alarak gidiyordu , bir damla

 

yaşa ne sığardı ki , ölümle yaşam arasındaki nefesi miydi acaba , terlemiş miydi ya da ? Yoksa

 

arkasında bıraktıklarına mı ağlıyordu o küçük yaprak ... Kim bilir ?

  

Yapraklar birer birer akıp gitti ... Gövde yalnız kalana kadar koptular tek tek . Bir iki degil onlarca

 

yaprak ve sap ayrildi birbirinden , o küçük damlalar birikti , yaprakları üstüne aldi . Gezeriz diye

 

düşünen yapraklar kendi nefeslerinde boğuldular "tek tek" . Su birikintisi yalnızlığa gömdü yaprakları .

 

Suyun üstünde boğulmaya yakın olanlardan biri son bir kez havaya baktı , bogulacagini bilse de bulutun

 

güzelliği karşısında gözyaşını tutamadı ölümünü hızlandırdı...