answersinthepouringrain ...  Mesaj Gönder

Popülerlik
Özgür Roman Sıralaması: 306 Puanı: 252

23 Nisan 2020 Perşembe 
HİSLERİMDE BOĞULUYORUM II
Okunma: 497

Senin yüzün. Çok farklı. Canlı görünce hissettiklerimle, klasörümde sürekli aramakla uğraşmayayım diye kenara koyduğum cansız fotoğraflara bakıp seni hissetmek çok farklı. Ama senin yüzün benim için nasıl desem bir imza gibi, aklımda önemli şeylerin bulunduğu koca bir yığının içinde en tepeye yakın bir yerde duruyor. Az önce Bilinmeyen bir kadının mektubunu okudum. İkinci kez. İlk okuduğumdaki kadar yoğun hissetmedim. Sonuçta duygu denen şey aslında zaman aşımına uğradığında köreliyor. Fakat seni, ilk yaşadığımdaki hisler kadar olmasa da hala hatırladığımda yüzünü, ses tonunu, hareketlerini, saçlarını farklı modellerle sergilemeni,  tekrar anımsayabilyorum o hisleri ve zihnimden kalbime taşıyorum. Yaklaşık bir senedir seni unutmuştum çok nadir aklıma geliyordun. Ne oldu da tekrar düşüncelerimde uyandın bilmiyorum. Ama bundan rahatsız değilim. O hisler, o anlar, o çocuksu deneyimler beni hep çok canlı ve müthiş hissettirdi. Onları hatırlamamı da sağlıyorsun. Senin arkadaşlarını görmek bile benim için o gün günlüğüme yazabileceğim çılgın bir olaydı. Tamam biraz abarttım ama bana baktığın günler gerçekten de öyleydi. Onurhan (ah ismini söylemek hep zor gelmiştir bana. Her şeyi ifşalayıp kabul ettiğimi hissettiriyor.) ben seni sevdim. Ben seni telefonuma nasıl kaydedeceğimi düşündüm uzunca bir süre. Hani bir gün 10.sınıfları dolaşıp LOL turnuvası hakkında bilgi veriyordunuz ya, o gün sen bizim sınıfa geldiğinde arkadaşlarımın beni süzmesiyle gerginliğim ilk düzeyi aşmıştı bile. Sonrasında öğretmenin sana "Sen neden geldin hiç bir şey demiyorsun." demesinden sonra "Bu arkadaşı tanıyan var mı?" sorusu beni küçük bir kıvılcım gibi çarpmıştı. Evet ben tanıyorum demedim tabii ki, ne diyeceğim? sevdiğim ama bana asla yüz vermeyen kişidir kendisi hocam. Neyse sonrasında pişman oldum. Klasik. Bir şeyi o an yapmadığında, sonradan düşününce artık yapmak nedense daha basit gelir, bende de öyle oldu. Altı üstü parmağımı kaldıracaktım ne var bunda. Sen hocanın sorusuna gülerek: " Ben figüranım." diye karşılık verince sınıfta bir gülme dalgası oluştu ve yayıldı. Ben de ufak bir ağız oynatma girişiminde bulundum herkes gülüyor garip kaçmasın odun gibi durmuş olmayayım diye. O gün akşamı seni telefonuma figüran diye kaydedersem çok samimi ve eğlenceli olur diye düşündüm. Zavallı mıyım yoksa masum mu emin değilim.

Yorumlar (0)

İçeriği Paylaş

Arkadaşını davet et
Adınız Soyadınız:
Arkadaşınızın e-mail adresi:

Popüler Yazarlar
   YazarPuan
1 .. .. 6917
2 Firari Fırtına 4861
3 Eyyup AKMETİN 4731
4 Mustafa Ermişcan 4352
5 Hasan Tabak 4025
6 Nermin Gömleksizoğlu 3624
7 Ömer Faruk Hüsmüllü 3569
8 Uğur Kesim 3392
9 Sibel Kaya 3327
10 Enes Evci 3005

Bu Nedir? - En Popüler 100 Yazar




Özgür Roman

Romanlar- Hikayeler - Denemeler - Senaryolar - Çocuk Kitapları - Şiirler - Günlükler - Yazarken - Röportajlar - Forum - Biz Kimiz? - RSS

Çevrimiçi Kullanıcı Sayısı:294 
 Özgür Roman üyelik sözleşmesi için tıklayınız 

© Özgürroman 2008 - 2011 - info@ozgurroman.com