Şarkının can alıcı kısmı geldi. Bekle biraz bunu dinlemem gerekiyor. Sesini açmalıyım yeterli değil. Bana sanki ``İyi olmayan ve yolunda gitmeyen şeylerin olması normal ama bu, bunlardan kötü etkileneceğin anlamına gelmez, keyfini çıkar.`` diye fısıldıyor. Bilmiyorum bu melodiyi her dinlediğimde hislerim, düşüncelerim kadar kolay aklıma gelmese de beni uyarıyor. Kendimi kötü hissetmiyorum sadece beni motive eden şeylere olan bakış açım niye bu kadar hızlı değişiyor? Bir gün canımın çok istediği bir şeyi diğer gün istemiyorum bana ilham vermiyor. Bu aralar kendimi edebi hissetmiyorum. Acaba çok oyun oynadığım için mi? Umarım bu yüzden değildir. Bu huyumu(fazla düşünme ve etkilenme) seviyorum. Sizce her insan hüzünlenmeyi ve sadece bir şeye odaklanıp uzun süre o şeyi düşünmeyi, kendini ona kaptırmayı seviyor mudur? Yoksa bu sadece yalnızlığı ve derinlere dalmayı sevenler için mi geçerli?
|