tutunamayanlar

önce kırılıyor insan biraz daha kırılıyor sonra herşey iyi olucakken dahada kötü ölüyor kendimizi uvutma şeklimiz yalşadıklarımızın bizi olgun kılması veyah onlar sayasinde tecrübeli bir hale gelmemiz fakat bazen bunlarda kurtarmıyo ağabeylerim tepeleri görmeyen birisi küçük taşlartı dağ sanar bizlerde öyle büyük acılar çekeriz ve sadece bizmi bunları yaşıyoruz diye merak ederiz göğüs kafesimize ağrılar girer küçülerek bazen uzaklaşırız herşeyden aslında uzaklaşmak bir bakıma bizi daha mutlu eder tabiki mutsusuz tabiki hiçkimsenin umrunda değiliz geçmesini beklemeyi bıraktıktan sonra acılarımızı belki bırakabiliriz düşündüklerimizi bazılarımız bunlardan ders çıkarır yoluna bakar bazılarımız bunları büyütür bu acıların yanına farklı farklı acılar ekler ömür boyu kalır öyle denizin mavisi ne kuşlar kurtaramaz onları herşeyi yaşayıp atlatmış ve ölmeyi bekliyor gibi olanlar aslında hayla yaşlanmadılar herşeyin en iyisi kendilerinin olsa bile mutsuz olacaklarını bildikleri için umutsuzlar tüm motivasyon konuşmaları tüm mutlu olmak için yapılan eylemler kendilerini dahada mutsuz eder günler geçer birgün kar yağar nedeni belli olmayan bir gülümseme gelir ve  içimize giren huzurun nereden geldiğini düşünmeyiz bilee geçmemesi için direniriz fakat oda geçer mutlu olabiliyoruz bazen mutsuz olduğumuz kadar mutlu olsaydık kendimize mutlu insanlar diye bilirdik bazen yaa ağabeylerim kontröl edilebilen ve edilemeyen arasındaki uçurumdan atlamadan önce düşünmek lazım