13.11.2022

 

Kaybedecek bir şeyim yok, kaybettiklerim var. Hayat zayıflıklarını güçlü olanlara gösteriyor. Ben yıllara meydan okurken yenilmediğim tek şey kitaplar. Bu dünyaya yenildim hep. Yavaş kaldım dünyanın hızı karşısında, acımasızlığı karşısında. Yetersiz kaldı iyi niyetim beni küçük bir detay sananların karşısında. Gereksiz bulundu sevgim eğlenenlerin yanında. Sevimsiz geldi her halim ben sevdiklerime uyum sağlayamayınca. Belirsiz kaldı sebeplerim gerçek olmayınca. Her şey son sürat gök taşı gibi üstüme gelirken güçsüz bulundu aşk gözümde canlanmayınca. İletişimim zayıf sanıldı mükemmel olmadığı için. Amaçlarım yok gibi algılandı anlatmayınca. Benden çok daha basit hedefleri olan insanlar kazandı çirkin olsa da yaklaşımları... önümüze gelene bir tekme tekerlemesini ezberlemediğim için suçladılar beni onlar da. Sadece küçük bir heves değildi yaşamak oysa. Göklerin ardına inanmayanlar çoğunlukta diye beni kendi oyunumdan kolayca eleyebiliyorlardı. Yerin altına inanmayanlar var diye korkusuzca yaşamak çok kolaydı başkalarına göre. Kaybedecek bir şeyim yoktu zaman ve mekan dışında, kendi aşk hikayem ve kendi başarılarım dışında. Bu dünya bensiz de yaşayabilirdi ama ben de mi öyle yapacaktım? Ne kadar aptalca. Keşke bütün bunların bir telafisi olsa.