Kan damlıyor gözlerimden

Her bir damla ışık saçıyor etrafa

Merhametsiz sözlerinin hepsi aklımda

Bile bile kurban oldum bu oyuna.

Hayaller, düşler birer birer kayıyor kırmızılıkla yanaklarımdan

Tutunamıyorum zamana

Yok olma düşüncesi çokça aklımda

Mutlu olmak vardı, olmadı, bırakılamadı tadında.

Sözler ah o sözler

Çarpıyor yüzüme nefretle

Muamma bu belki de

Aynı istekler farklı tepkiler, yıkılmaya yüz tutmuş bedenler…

Yalnızım bu şehirde

Git, zamanı geldi belki de

Ama götürme yanında beni de

Dayanamaz aciz bedenim, zavallı halet-i ruhiyem.

Nasır da bağlamıyor

Zaman geçiyor, söylenenin aksine alışılamıyor bu duruma

Belki daha fazla zaman gerekir

Kalmadı güç, dayanmak zulüm!

Sevince elbet üzüleceğim

Bilmiyor muydum sanki önceden

Görünce ışığını ötelerden

Atıldı o tarafa saf ruhum

Eminlik, güven dibine kadar hem de

Büyük konuşmamak lazımmış

Bilmiyor muyum sanıyorsun

Fakirliğimi yeterince anlıyorsun

Nefret tohumları serpilmiş yüreğime

Beslemiyorum yeşermesin diye

Çillenmiş fark edemeden ben

Vurmuş teker teker yaklaşanları kalbinden

Yok yok yanlış anlama beni

Suçlusu sen değilsin hayat

Kayıplarda yaşıyordum zaten sessizce

İsyan yok! Dayanamıyorum sadece….