yalnızlık mı birsürü insanın içinde kendini tek başına
hissetmek …gülerken bir anda saçma bir hüznün çökmesi hiç bir şeyden mutlu olamama garip bir huzursuzluk
kendi iç sesini dinleyip kendinle mektuplaşmak
deli gibi birde bunları kendin okumak komik değimli
özenle yazdığın şey aslında bir histeri nöbeti yaşamla savaşının kanıtı kafanın içindekilerin gün
yüzüne çıkamaması….
Neden mi deli gibi yazıp saçmalamaya
devam ediyorumda içimdekileri birileriyle paylaşma
gereği
duymuyorum?evet kabayım biraz ve kimseyi samimi bulmuyorum kendi boş hayatlarından başk bir şey
gördükleri yok ve hiçbişeye
yaramıyorlar varlıkları yanımda bulunmaları beni tatmin etmiyor bulunduğum boşluktan
beni kurtarmıyor evet sadece yazabiliyorum çünkü kimseye anlatacak kadar sakin
değilim
kimsede anlayacak kadar yaşamış değil
zaten..