Sakin ol ey ben,
Ben deki beni bir yenebilsem, karanlığı görmeden yaşaya bilsem, seni hissederek kör kuyulardan çıkabilsem,
Sakin ol ben, beni kabul etmen yeterli gelmez bazen,
Sus içimdeki ben, sana yapılanlara sus, senle dalga geçilmez zaten,
Al beni ben, seni yaşamak zor olur, hemen kalkıp git yârimin gönlünden ona dünyadan farklı bi sevgi veremezsin zaten,
Sus içim sus,
Sus ben, benim gibi olamadın sen,
Senin derininin ikliminde üşüyebilsem benden uzakta olabilsem de sana gelebilsem,
Askılarda bekletilmiş sen olabilip olmazların içinden çıkabilsem,
Anlamaya çalışmadan seni dinleyebilsem,
Uyumadan rüyalara dalabilsem,
Ah bende diye bilsemde seninle uzun yıllar hiç korkmadan yaşaya bilsem
Hiç yanılma olmadan seni içimden sebepsizce çıkara bilsem
Duygularımı sana değil de kendimde yaşabilsem,
Kırıklar olduğunda seni çağırmadan kendim toparlaya bilsem,
Sus ben, bende seni bir kere görebilsem,
Görerek yaşaya bilsem sen nasıl birşeysin öğrene bilsem,
İmkânsızı isteyip seninle farklı olabilsem,
Sus ben,
Yine benden yüzeydesin, ah o derinime inebilsen de sana ne kadar bağlanmışım görebilsen,
Halimi bir sen den başka anlayacak bir ben göremedim hayatta,
Amansızca doğdum seninle hayâsızca veririm canımı yaradana,
Yoksulluk bi nevi üşüsem ısıtacak kadar koruya bilirmi,
Hayatım pamuk ipliğine bağlı derler ya hep benimki tel örgüyle bağlansa ne olur sana yakınmıyımki,
Üzüntüler kaplar benliğimi benden bi kurtulamadım ki sana daha yakın olabiliğim,
Ayna tuttum kalbime yansımalar hep sen,
Aynalar kırılsa da toplarken ellerimi değil de sendeki hislerimi kanatıp temizlesem,

Benden bu kadar diyipte beliğimin içine senide sığdırıp her şeyinle kusursuzca gidebilsemmm…