|
Zaman zaman duyduğum veya öğrendiğim şeyleri zihnimde sindirebilmek adına düşünürüm. Lakin konu sevgi olunca düşünmeye biraz çekinirim. Sebebi ise herkesin bu konuyla ilgili düşünmesi. Neredeyse bütün şairler bütün yazar bu konuyu düşünür ve işler. Ben de fazla alışılmış olan bu konuyu zihnimde irdelemeye gerek duymam ve hep bi üşengeçlik olur beynimde.
Bu evvelki güne kadar böyleydi.Sonra afaki bir şekilde oradan buradan düşünürken aklımda birden sevgi konusunda birkaç şimşek çaktı. Sevmek yani insanı sevmek çıkardan başka bir şey değildi. Hele ki sevgiyi göstermek üzere kullanılan çeşitli -maddi eklentiler- farklılılar yarışlar ve üstünlükler birer çıkar anllayışının acı bilinçaltlarıydı. Sevmenin altında bireyin kendi mutluluğu yatıyordu.Sevmesi onun için yeterliydi ve kimi seveceği konusu ise çevresideki insanlara yönelik bir hamle ve gösteriden daha fazlası değildi. -Kapitalizm-(ki bu kelimeyi kullanmamayaçalıştım fakat başka karşılık bulamadım ) mutluluğu bile az - fazla olarak değerlendiriyor. Ve beynimde çakan şiddetli şimşekler yeni bir soruyu meydana getirdi? Peki nedir gerçek sevgi? Ardından yanıtını yine içimde buldum.Ve yanıtım gerçekten doğruydu. İnandığımı farkettim ve bir düşünceyi daha zihnimde yerine oturtmuş oldum.
Teşekkürler hayat!
|
|
|
Bu Nedir? - En Popüler 100 Yazar
|