|
Niye ağladığını sordular mı hiç sana ? neden ıslattı gözyaşların kuru toprağı? neden bu kadar umutsuzsun hayallerinden? yoksa hayat mı seni bu kadar yıpratan .Nedenlerle geçirdiğin ömür mü ? niye hiç durmuyor gözyaşların yoksa hep akacak mı hayallerin .Şimdi hayatına bak , hayallerine yaşadığın memleketin güzelliklerine dalsın gözlerin ve beynindeki hücreler umut bulsun .Öyle bağlan ki umutlarına doğup ta batmasın güneşin.Öyle sev ki hayatı kimse aranıza mesafeler koyamasın.Mesela neden diye sorma artık kendine çünkü sen neden diye sordukça sayfalara yazdığın hayallerinden uzak kalacaksın.Sen hayatın nedeni ol.Güldüğünde kıskansın seni aynalar.ve öyle neşeli ol ki hiç bitmeyecek mutluluk sansınlar seninkini .Ne kadere isyan et artık ne de nedenlerine.Sadece amacını yaşa ; gözlerini kapat ve hayatın güzelliğine dal ,öyle dal ki en kötü umutsuzlukların bile yıpratmasın seni.Şimdi kendini yaşa ; mutlu musun ? alışabildin mi sevgimin nedensizliğine ? çok korkmuyorsun dimi artık .Ellerin artık dokunmaktan korkmuyor dimi ayakların geriye gitmiyor ,aslında hep yanlızlığıma gömdüm gözlerimi .Sana neden bakamıyorum .Eskisi gibi gözlerim boğuk bir denizin içinde yüzüyor .Sanki nefesini dinliyorum şimdi ; korkmuş ve ağlamaklı.Yeşerme di mi daha ağaçların yaprakları o yüzden mi benliğindeki hüzün.Bitsin artık hüznün ; geçti artık yaprak dökümü.Artık umutla başla hayatına ,izin verme amaçlarının neden ve niçinlerle yok olmasına ....
|