|
KARAMSAR SOKAK
Karamsar sokaktayım.
Karşımda bir ışık sönmek üzere.
Bir kedi yemek arıyor çöplükte.
Yürüyorum bu gece yine sessizce.
Paltomun önünü kapattım,birde sigara yaktım.
Düşünceler aktı gönlüme.
Bir iç çektim derinden geçmişe ve devam ettim.
Hava keskin,ayaz da var gözlerim nemlendi.
Koca şehir susmuştu beni görünce.
Ne kadarda usluydu,
Ne kadarda masumdu.
Bir bank gördüm oturdum.
Ve bıraktım kendimi şehrin içine.
İlerde evsizler ateş yakmiş...
Tek renk tek ışık onlardı belki de.
Bir adam var karşıda küçük bir saatçi.
O kadar dalmış ki işine.
Gecenin karanlığında.
Bir küçük lamba eşlik ediyor.
Tutkulu bir aşık misali gözlerine
Bir anne çoçuğunun elinden sıkıca tutmuş.
Koşarcasına hızlı yürüyor.
Çocuğun gözleri ise renkli şekerin de.
Acaba acelesi niye ?
Evlerden birinde ışık söndü.
Acaba yatarken sıcak yatağına.
Ne hayal edecek.
Hangi dünyanın kapıları açılacak ve girecek içine
|