İnsanlar hep aynı değildir. Basit insanların arasına karışmış, farklı insanlar görünmezler. Yaptıkları iyilikleri unutur, iyilik yaptıkları kişiye sanki hiç yardım etmemiş gibi davranır, genelde toplumda çok bulunan değersiz ama insan gözünde değerli olan insanlar gibi yaptıkları iyilikleri, yardımları o kişinin yüzüne vurmazlar. Çünkü onlar görünmezler. Onlar araya karışmış iyi insanlardır. Karanlıkta parlayan ve karanlıkta parladığını kimseye göstermeye cesaret edememiş insanlardır. Dış görünüşleri normaldir, sessiz ve akıllıdırlar. Nerede nasıl davranmaları gerektiğini saptamış kişilerdir. Çünkü her zaman iyidirler. Bir de kötü olan insan vardır ve iyilik yapmaz. İnsanların dilinden anlamaz insanlardır. Gözleri paradan başka bir şey görmez, parasının bolluğunu bilip harcamaz insanlar. Ve tabii akıllı olmayan insanları da unutmamak gerekir. Onlar, onlar bir tarafı tutarlar. Akılları vardır. Belki… Onlar ne anlar iyilikten? Kendini farklı göstermek için şekilden şekle giren soytarı insanlara ne demeli?