SEVGİNİN SONU

Önyargılarımın doğruluğu aslında beni yanıltan şey. Beni yanıltmaktan bıkmıyorlar. Güneş

battı, odam yine karanlık. Düşüncelerimin içinde dibe batıyorum. Ya bu dünyada

sevmeye değer biri yok, ya da ben sevmeyi bilmiyorum. Yanılgılarım da doğrularım

da beni gerçek bir sonuca ulaştırmıyor. Beklide ulaşmak istemediğimden… O zaman

sevgi, hak eden biri varsa var. Çok hata yaptım. Gerçek sevgimi kimseye

vermedim, kendimi yıprattım. İnsanlar bu kadar acımasızsa neden var bu

duygusallık kanımızda? Bütün bu soruları cevaplamadan hayata son vermek

istemiyorum. Ama olur ya, belki de her şeyin cevabı sonda saklı.