|
SAHTE MUTLULUK
Gün yine pırıl pırıl ışıl ışıl ve çırıl çıplak gökyüzü.
Sarılar maviler beyazlar yeşiller ne kadar da canlı.
Sanki birileri en tepeden mutluluk serpiştiriyor yeryüzüne.
Her kezin kafasın da baloncuklar ve içerisinde bin bir tane gülen surat.
Ne enteresan ne refah bu ne rahatlık bu ne huzur.
Bu gün hava parçalı polyanna.
Tüm kötü duygular sıkılmış kirler akmış,yerine tertemiz sabun tanecikleri almış.
Herkesin yüzü pembemsi,mis kokularıyla dolu.
O kadar ağır işliyor ki zaman ve o kadar doluyorsun ki,taşarken etrafında çiçekler açıyor.
Yer o kadar yumuşak ki düştüğünde kalkmak bile istemiyorsun.
Sadece o gün var zihninde ve sadece o anı yaşıyorsun.
Sanki bir günlüğüne hafızan silinmiş ve belleğine sadece mutluluk aşılanmış.
Kötü bakamıyorsun kötü düşünemiyorsun tamamen temiz ve safsın.
Etraf o kadar temiz ki ve o kadar duru ki beyaz çorapların asla kirlenmiyor.
Ve gün yavaşça bitiyor.
-Oğlum hadi kalk okula geç kalıyorsun !!!
-Derin bir nefes...
-Anne çoraplarım nerede?
-Hangisi ? Beyaz olanlar mı ?
-Evet onlar.
-Kirlikte oğlum...
(hafif bir tebessüm...İçin de hayal kırıklığı ve alaycı bir tavır.)
|