Pencereden bakıyorum...Kar bütün temizliğiyle gökten iniyor yere.Ilık ve mayhoş kahvemden bir yudum aldım...Keyif yanı başımda sigarasından bir nefes çekiyor...Dumanını üflerken tat odanın etrafına bulaşıyor.Güzel bir gün galiba...Odanın sıcaklığı gözlere dokunduğunda,gözler yorgun düşüyor.Usulca uykuya dalıyorum.Rüyaların kapıları açılıyor önümde.Her biri yeni bir tecrübe.
Çaydanlıktan çıkan kaynama sesiyle uyanıyorum.Taşarken damlalar etrafa,sıçrayarak uzaklaşıyorlar.Sobanın üzerindeki kıyafetler rengini atmış,Hafifte bir koku salmış.Şimdi kalktım ayağa ve onları yanmaktan kurtardım."Düşünün bu gün kahramanda oldum ben."
Kapının altından esen yel,tüm odayı işgal etti,Sanki buranın efendisiydi...
Dışarıdan gelen çığlıkları duydum,İrili ufaklı insanlar kar topu oynuyorlar.Bir tanesi de tam önümdeki cama isabet etti.Beni de davet ediyorlar."Usulca gülümsedim ve nazikçe geri çevirdim.""Kardan adamın şapkası uçuyor!"fark etmediler.
Şuan ilgimi bir leylek çekti,Yanan bir bacanın üzerine yuva yapıyor.Gülümsedim umut etmek kötü bir şey değil ama mantık da çok önemli.
Gün geceyi çekerken paçasından,aydınlık inatla direniyor...Ne yazık ki karanlık kazandı ve gece yavaştan gökyüzüne büründü.Etrafın karanlık olması gerekirken,Yerde ki nur geceye inat parlıyor ve etrafa ışık saçıyor.
İş çıkış saatleri yaklaştıkça otobüs durakları dolmaya başladı.Düşen insanlar,sabun gibi kayan araçlar...O kadar hareketli ki dışarıyı izlemek büyük bir haz.
Keyif şuan da sobaya portakal kabukları koydu,Oda o kadar güzel kokuyor ki...
Saatten gelen tik tak sesleri,zamanın ne kadar hızlı geçtiğini kanıtlar nitelikte.Gece yarısı oldu...Soğuk yatağıma girerken,kendimi olabildiğince küçülttüm,Unutmadan elektrikli yorganım da üzerimde.Titrerken dişlerimden çıkan sesler giderek azılıyor.Isınmaya başladım sanırım.Bir kez daha gözler zamanın dokunuşuna yenik düşüyor.