Arsız gönül telaşa verdi her yeri. Mutluluk mütevazi ve utangaçça sızarken beynime, Acaba soruları bir anda kayboldu yok oldu sanki. Masumiyet damlarken yere,hayallerden cümbüşler giydim.
Özlem dokundukça tenime gizli duygular etrafa saçıldı. Toplarken yerden,sadece şaşırdım. Özgürlük çalarken kapımı ısrarla. Güler yüzle karşılamak ne kadar müthiş.
Kanıma karışan bu tat hazımsız. Mutluluktan mutluluk doğuyor günüme. Etrafta ki kokuyu çektikçe içe, Bu benden geliyor ve ne tuhaf etrafı gülümsetiyor.
Kış güneşi tokatlayıp küstürürken güne, Barış yeşerirken topraktan, İşte böle tekrar doğdum küllerimden. Sıkıca kavradım düşmanı ve şunları söyledim; "Güzel bir hayat için umutlanmak istiyorum bu gece."
|