Gözlerin gözlerime rast gelince kalbime yıldırımlar düşüyor.
Elin elime değince bedenimde şimşekler çakıyor.
Ağlama sakın, sen ağlayınca üzerime gök taşları yağıyor.
Gülümse, tebessümünle gökte Mikail bizi anıyor.
Sus bekle biraz etrafı dinle.
Sen değil misin bende ki eşrafı bilen?
Kulak asma vurmuş bile aşkımız dile.
Senin saflığın kötülerin şanını silen.
Duyuyorsun işte aşkımız kelammış diye.
Bir nüshası çıkıyor yazılıyor ebediyete.
Yazılıyor bir çok şey lügatlar yetersiz.
Seni yazarken malum kelimeler kifayetsiz.
Uzayı sayfa tayin ettim.
Karayı kalem bilsem.
Yeryüzü suları mürekkebim.
Gökyüzünü suretine yetiremem.