Uzun zaman olmuştu bir kağıt parçasına anlam yüklemeyeli
Uzun zamandır kendime de bir anlam bulmaya çalışıyorum aslında
Bulmaya çalıştıkça derinleşiyor,kavramlarımı yitiriyorum
Hep bir tarafım eksik
Yarım
Tamamlanmamış
Belkide kabuk bağlayamamış bir yara
Sürekli orada olduğunu belirten acı bir düşünce
Geceleri kanamaya başlayan,yaşamamı engelleyen
Bir ceset torbasında gibiyim sanırsam
Bir ceset gibi soğudum
Duygusuzlaştım
Ve en önemlisi ruhsuzlaştım
Ruh dedikleri kavramın önemini şimdi anladım
Nefes alıyorsun,günlük rutin işler yapıyosun fakat yaşamıyorsun
Ruh dedikleri şey nefes almamızı sağlamıyormuş meğersem
İnsanın duygu dolu yaşamasını sağlıyormuş
Kavramlar yetersiz kalıyor,anlayamıyorum
Gözlerim
Anlamsızca süzüyor görebildiğim her türlü karakteri
Her anlamdan kendime bir parça duygu kırıntısı almaya çalışıyorum
Fakat
Fakat benden götürdükleri,eksilttiklerini kapatamıyorum
Ama çabalıyorum
Bir ceset torbasında gibiyim
Gözleri açık ölmüş biri gibiyim artık
Gözlerim açık fakat hiç bir şey göremiyorum