|
Yeni biçilmiş çim gibi kokardı
Her barışmamız
Başımız taze misk deryasıyla uzanırdı göye
Ardımız yanmışlıkların kah çirkin,
kah güzel, bazense sadece geride kaldığı için güzel mezarlığıydı
Üzerine toprak atma
zahmetinde bulunmadığımız,
Gebermiş düşler diyarı,
Kim bilir ne zaman sararacaktık yeniden
Ne zaman solacaktık,
Evet yine bir gün gelecekti hazan
Katlimiz vacipti kestane karası yağmurlarında,
Biz bir gün gidecektik,
Biliyoruz ikimiz de
Biz olan ne varsa sana, bana bölünecekti
|