|
Yoksunluktur aşk dediğin! Bir yanın eksik kalır geceler boyu, aldığın nefes yetişmez, sokak çocukları gibi dışarıda üşür yüreğin.
Aşk Dediğin Yoksulluktur!
Kaybetmektir aşk! Egonu, gururunu, kimliğini bir hırsızın ellerine gönüllü bırakmaktır. kalbini bir organ
mafyasına bırakmak gibidir aşk. alır götürür ruhun duymaz.
Aşk bir çeşit yoksulluktur. Mantığını kaybeder bedenin, kim ne derse gülümsersin.
ilk benliğini kaybeder sadece o var gibi yaşarsın sonra onu kaybeder hayaliyle yaşarsın.
Aşk deliliktir çoğu zaman sevdiğin kadar sevildiğini sanar kendi kendine konuşur gibi hayaller kurarsın.
uykundan fedakarlık edip saatlerce yalnızca onu düşlersin
Uykusuzluktur aşk dediğin! Yalnızken onu düşünmekten kapanmayan gözler,
sabah ezanlarını duyarak sızar en sonunda.
Kafanda duran gözlüğü, konuşurken elinde tuttuğun telefonu aramaktır.
Zamanla kavga etmektir aşk. Yelkovanla akrebe küfür etmektir geçmek bilmez bekleyişlerde.
En değerlisi, aşk, bir kalbe sevmeyi öğretmektir.
ve aşk gecenin bu saatinde seni düşleyerek yazdığım bu yazının her satırıdır...
|