|
Hep bir eksik hep bir yarım gülümsemeler dudaklardaki. biraz korku biraz merak biraz sevinç.... Akşam üstleri gibi alacalı hayat. karışmış zihni. kararsız... Monalisa tablosu gibi ağlayacak mı gülecek mi belli değil. Puslu dağların ardı gibi. Tahmini imkansız. Tuhaf ki buna da alışıyor insan sözsüz lügatsız.
|