|
Denizin dalgasını bilmez tenim
Resim içinde ressam dır gözlerim
Beni boğulur hâlde gösterir hep
Anlaşılmadığı için belki de sözlerim
Gönlüm kadar kalabalık değil sokaklar
Hayalimle oynar gözlerim de çocuklar
Bilmiyorum duyarmıyım derdimi
İsyanım şiirler de yasak olana kadar
Kalp kırılması alışıla gelmiş çocuk hasarıdır
Hayat işte diyerek kenara koyduğum acıdır
Yeterince birikti kalan tüm geceler için
Kağıtlara yazarak geçen tek şey zamandır. . .
|