|
Şiir yolu derde çıkar
Yazmayı bilen oldu çınar
Dökülen söz neye sığar
Dalında iken bedîülbeyân
Yol üstünde bitmeyen
Ayak altında ezilmeyen
Çiçektir aşk çürümeyen
Gönülde iken bedîülbeyân
Ben temiz bir topraktım
Kirletilmiş hayata bulandım
Her göz için çamurlu dur yanağım
Bu hâlimde iken bedîülbeyân
Son hâlimi okur dalında kuş
Sözler için zordur kalbe dokunuş
İster aşk istersen para konuş
Bakışım da iken bedîülbeyân. . .
|