|
Gelişi Sabahın beş buçuğu,
Yüreğimin ışık görmeyen kuytularına güneş olan
Ruhumun beton tutmuş odalarına mor menekşeler açtıran sevgilim
Ey Kalbimin O gün görmemiş odasının penceresinden yüreğime sızan ışık
Şimdi içim bayram sevinci gülüşüme değen yansımanla yeniden var oluyorum
Ey Yokluğunun ateşinde hasretiyle demlendiğim
Gelişinin gün ışığında
kalbime attığım düğümleri bir bir çözüyorum şimdi.
|