_Aşık olmak istemiyorum yanılmaksa asla!
_Dedi ve uzaklaştı kalbinden, taki duyduğu tek heceye kadar.Harfler bu kadar çekici olabilir miydi? sevindirir miydi? birini. Aynı anda oradan kaçmak istercesine susmak hiiç yazmamak konuşmamak istiyordu içinden. O harfler boynuna atılan halat oluyor onu her defasında yaklaştırıyordu ona.Asla duyamadığı sesleri duyar gibi göremediklerini bir ışık gibi bile olsa görüyorum sanıyordu. Yaşadığı onu çeken aşkın sesiydi, kulaklarını sağır bırakan ,yoruldum diye düşündüğü her an da, yine bağlanıyor hissediyordu. Onun için kaçınılmaz son aşık olmak ve yine hüsrana uğramaktı ve sonunda aldığı bir kararla
_ Olsun. Bu duygunun her saniyesi için yaşanası _Dedi ve bıraktı tüm duyularını onunla görüp duymaya.Ne güzel kıskanalası bir duygu belki karşılık beklemeden ruh a konuşmalara aşık olmak nasıl yüceltir o insanı bilinmez ,ama aşık olunan için gerçek aşktır onu bulmaktır.Tabiki bence...
Onu hissettiği günlerden bir gündü bense kenardan çekilmiş ne yapacak diye düşünür belki yardım edebilirim diye beklerken inanılmaz bir şey oldu o haliyle başladı yine bildiğince yazmaya yazdı yazdı belki saatlerce,yazdı. Her defasında gözünden tek damla süzülürken yazdı.Aldığı tek bir cevap onu çok mutlu etmiş sanki havalara uçar gibi gülerken o gözünden akan yaşıda devam ediyordu.Mutluluk göz yaşaşıydı onlar.Ben belki böyle algılamıştım ama insan başka türlü hem ağlar hem nasıl gülebilirdi ki!BEN neden sonra anladım ki ondan duydukları için gülerken bir gün biteceğini düşündüğü içinde ağlamaktaydı. Çok ilginçti benim için, bir an için topladı kendini hep o iradeli görünüşünün altında dimdik bir adam yatmaktaydı. Her sabah aynı sevinçle aşık olduğu kadına aynı saat te çiçekler yollar hoş sözler yazar yollardı ve sarf ettiği o güzel sözlerde cabası tabikii çok mutluyum diye anlatırdı arada yanında kim varsa, yada ben anlardım artık onu. Banada orda olduğumu bilircesine başını sallar selamını verirdi usulca.Bençok duygusal ve hassas bir yapıya sahibim kendimce, onu bu şekilde hissetmem bilmem ancak ve ancak bu sebepleydi diye düşünmekteyim hala.
Bir gün bir bağırtiyla balkona koşup onu izlediğim, görmEkten hoşlandığım yere gittim.herkezin anlamsız sesler dediği o seslerden vardı yine. Bu sefer anlayamadım mı diye düşünürken aklıma ilk gelenin olması için dua ettim bir ara.Sonra onada baktığmda daha da özenLi olduğunu ve çok şık bir şekilde yerini aldığını görmekteydim. İşte dua ettğim şeydi o aşkı geliyordu inanılası bişey değil ama geliyordu.Anlamış onun gibi sabırsızlıkla beklemeye başlamıştım bile. Bir ara ikimizinde artık gelmesinden ümidi kestiğimiz o anda onun ilkilmesiyle yani hissetmesiyle ben bakınmaya başladım hadi hadi diye.
Sonunda gelmişti Nasıl anlatsam ki inanılır gibi değil anlattığı saçlar duruş ve tip vardı aynısıydı.Yanlız bir yolunda gitmezlik mi? vardı diye düşünürken anladım ki! daha doğrusu da o da o an anladı o yolunda gitmezliği ama onun için sorun değildi, aksine çok sevinmişti bile diyebilirdim.Onu hiç böyle görmemiştim yine aynı sevinç ve üzüntüyle hem gülüyor hem bir gözünden yaş geliyordu.Karşısındaki bayanda anlamış olacak ki karanbole yaptığı bir hamleyle yaşını sildi onun.
Karambole dedim çünkü oda benim anlattığım dostum gibi hem kör hemde sağırmış.
_Belki hadi yaa! diyenler bile vardır içinizde ama evet gerçek dışı olsa bile öyleymiş.o aşkı yaşayan ve yaşatan görme engelli ve duyma engelli bir beydi ama en enterasanı birbirlerine bunu söylemeden konuşup sadece hissettikleriyle birbirlerini sevmeleriydi.Herkeze nasip olmaz kanımca ruh ile sevmek hissettirmek bu denli.
Ya bizler görüp duyan göz ve kulaklarımızla ne kadar hissedip hissettirebiliyoruz?. Yada kaçımız bunun önemini biliyoruz?
Zahmet verip okuduğunuz için teşşekürler uzun bir aradan sonra sizlere yazmak iyi geldi :)
SAYGILARIMLA....
SONLARIMI NE OLDU eeeeeeeeeee ONUDA SİZ KARAR VERİN ARTIK BENİ TANIYAN ARKADAŞLARIM BİLİRLER SONU MERAK ETTİRMEYİ SEVERİM :) :)
|