|
BÖLÜM 1
ILIK BİR SONBAHAR GECESİ
Tenimi ılık bir sonbahar rüzgarı usulca okşarken sanki dondurucu bir kış gecesinde sokakta kalmış gibi titriyordum. Aklım ve zihnim olanları bir türlü anlamlandıramıyor ve hazmedemiyordu. Sanki bir çıkmaz sokakta gibiydim , ne kadar çabalarsam çabalayayım bir türlü kurtulamıyordum. Her şey bir gece yarısı aldığım bir telefonla başlamıştı. Bir cumartesi günüydü her zamanki gibi dosyalarla uğraşırken gece etmiş ve masanın başında uyuya kalmıştım ki telefonun sesiyle irkilip uyandım ve dosyaların arasında telefonumu aramaya başladım ama bir türlü bulamıyordum ve sinir olmaya başlamıştım iyice. Bir ara sakince durup dinlediğimde sesin cebimden geldiğini fark ettim ve hemen telefonu çıkarıp kimin aradığına bakmadan hızlıca açtım.Telefonun ucundaki kişi hızlı hızlı soluk alıp veriyor ve arada soluk alırken hırıltılar çıkarıyordu ,tam telefon sapığı sanıp kapatacakken bir fısıltı duydum. Onu öldürdümdü bu fısıltı,sonra tekrar hızlıca nefes alıp vermeye başladı ve sonunda tok ve yüksek bir sesle kahkaha atmaya başladı .Bir an için dona kaldım bütün vücudumu baştan sona bir titreme geldi, kısılmış sesimle sadece kimi diyebildim. Erkek olduğunu anlayabildiğim ses sanki beni duymamış gibi tekrar yüksek sesle bir kahkaha attı ve bilmiyorum , tek bildiğim kanının vücudundan boşalışının ne kadar tahrik edici olduğu ve sıradaki kurbanın kim olduğu dedi.Sıradaki kurbanın ben olma düşüncesi hem korkuttu beni hem de sinirlendirdi.Sinirle bağırdım ; kimsin sen ,bu insanlardan ne istedin , benden ne istiyorsun dedim. Telefondaki ses ; sakin ol bakalım benim yeni güzel oyuncağım sakin ol ve efendine itaat et yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim ve bir kahkaha daha . Telefonu hızlıca suratına kapatıp evin içinde volta atmaya başladım , ellerim titriyor ve ağlamamak için kendimi zor tutuyordum . Arayan kimdi, benden ne istiyordu, numaramı nerden bulmuştu yoksa yakından tanıdığım bir kişimiydi … Kafamda bir sürü soru vardı ama beni en çok ürperten arayanın yakından tanıdığım birisi olmasıydı. Düzgün düşünebilmek ve zihnimi toplayabilmek için önce sakin ve soğuk kanlı olmam gerekiyordu. Sakinleşmek için derin derin nefes alıp vermeye başladım ,bir yandan da kendime sakin ol sen ne tür davalarla ilgilendin sakin ol diye teselli ediyordum.Ne kadar süre öylece durduğumu bilmiyorum , kendime geldiğimde ilk işim polisi aramak olmuştu . Mantıklı olan buydu ,biri beni arayıp birini öldürdüğünü söylüyor ve beni tehdit ediyordu. Sonuçta ben bir savcıydım bir sürü davayla ilgilendiğim için bir sürüde benden nefret eden insanlarda vardı ve beni arayan onlardan biri de olabilirdi. Polisler eve geldiklerinde sakince olayları en ince detaylarına kadar onlara anlattım ve şüphelerimden de bahsettim. Kadın polis memuru hazırlanmamı istedi , ifade ve şikayet için merkeze gitmemiz gerektiğini söyledi. Hızlıca hazırlanıp üstüme ince bir hırka alıp memurlarla birlikte evden çıktım . Bahçe kapısına doğru giderken memurların telsizlerinden bir ses yükseldi. Kadıköy / 19 Mayıs mahallesinde kızıl saçlı, beyaz tenli ,18 yaşlarında,defalarca bıçaklanmış ve boğazı kesilmiş bir halde bir bayan cesedi bulundu.Olay yerine yakın ekipler olay yerine intikal etsin. Bunu duyar duymaz içimi bir ürperti sardı,onu öldürenin beni arayan kişi olma düşüncesi beni ürpertiyordu.Aynı zamanda da bunu duymak beni sinirlendirmişti .Çünkü gençliğinin baharında ölmeyi hak etmemişti hem de bu kadar vahşice ve canice. Her kimse bir an önce yakalanıp hak ettiği cezayı alması gerekiyordu.
Ben dalmış bir şekilde dururken bayan memur halimi fark etmiş olacak ki yanıma yaklaşıp koluma girdi ve sakin olun sayın savcım bizimle birlikte güvendesiniz diye fısıldadı . Ona buruk bir tebessüm ettim ve polis otosuna bindim . Merkeze giderken camdan şehrin ışıklarını izlemeye başladım . Bu başıma gelenler neydi , neler yaşıyordum ben , sanki hayatım çok normalmiş gibi bir bu eksikti .Yavaşça gözlerimi kapatıp başımı cama yasladım ve etraftaki sesleri dinlemeye başladım.Sanki şehir bu gece özellikle susuyordu ,ayıplarını ve kusurlarını örtmek için. Sessizliğe ve karanlığa dayanamadığım için gözlerimi açıp polis memurlarını dinlemeye başladım . Onlarda kızın ölümüne sinirlenmiş olacaklar ki içlerinden biri kendini tutamayıp böylelerini yaşatmayacaksın diyordu. Aslında haklıydı ama öldürmek onlar için bir ödül gibi olurdu , ölene kadar ceza çekmesi en azından daha iyi diye düşünüyordum .Yaşaması evet ölenlerin yakınlarının kalplerini soğutmayacak aksine sürekli içlerinin acımasına sebep olacak ama en azından onun gibi olmayacağız.Ben böyle düşünürken merkeze geldik memurlar kapımı açtı yavaşça indim ve beni yönlendirmelerine izin verdim. Bir sürü kapılardan geçtik beni küçük bir odaya soktular iki masa ve iki sandalye ya var ya yoktu. Birine oturdum ve beklemeye başladım . Beş dakika oldu olmadı içeri bir amir birde benle bir gelen bayan memur girdi. Amir kendini tanıttı ismi Ahmetmiş. Neler oldu sayın savcım ,arkadaşlar bir şeyler anlattı ama ben birde sizden detaylı bir şekilde dinlemek istiyorum.Ayağa kalktım kendimi tanıttım. Ben Derya Yaman komiserim deyip elini sıktım ve bütün cumartesi gününü en ince detayıyla anlattım . Beni arayan numaranın sorgulanmasını istedim .O işlemlerin detaylı bir şekilde yapılacağını söylediler ve telefonumu aldılar.İşlemler bittikte sonra beni evime bıraktılar.Kendimi yatağa bıraktım ve yapmam gerekenleri düşündüm .Telefon numaramı bildiği için numaramı değiştirecektim, adresimi bilip bilmediğinden emin olmadığım için şuan için taşınmayı düşünmüyordum.Yorulduğum için kendimi uykuya bıraktım ,normalde de rahat bir uyku çekemezdim ama bu sefer daha kötü oldu sabaha kadar kabuslar gördüm.Uyandığımda ise başım şiddetli bir şekilde ağrıyor ve gözlerimi düzgünce açamıyordum.Yataktan kalkıp boynaya gittim.Elimi yüzümü defalarca yıkadım ve başımı kaldırıp aynaya baktım . Göz altlarım mosmor olmuştu, sanki bir gecede yaşlanıvermiştim . Banyodan çıkıp mutfağa gittim ve kahve için sıcak su koyup kendimi koltuğa attım. Dünkü cinayetle ilgili bir haber var mı diye televizyonu açıp kanallarda dolaşmaya başladım ve fazla değiştirmeme gerek kalmadan bir haber kanalında kayıp kız ölü olarak bulundu diye bir alt yazıyı görür görmez durdum . Televizyonun sesini birazcık daha açıp dinlemeye başladım. Kızın adı İremmiş ve yaklaşık olarak 1 haftadır kayıpmış . Kaybolduğu gece en son erkek arkadaşıyla kavga etmiş ve hava almak için evden ayrılmış .Sabah erkek arkadaşı evde onu göremeyince aramış ama telefonuna ulaşamamış ,polise haber vermiş. Şüpheli olarak sorgulanmış uzun süre ta ki kızın cesedi bulunana kadar . Kızı bulduklarında nerdeyse vücudundaki bütün kan boşaltılmış gibiymiş ,vücudunda toplam 50 ye yakın bıçak darbesine rastlanmış ,ölmesine rağmen katil durmamış ve en son boğazını kesmiş. Kız bulunduğunda etrafında özenle dizilmiş siyah güller ve mumlar varmış. Bunu duyduğum anda ağzım bir karış açık kaldı,kim bu kadar vahşi olabilirdi ki . Güller ve mumlar ne içindi , sanki veda eder gibi.
|