Sen ve ben sonbaharın son yapraklarıydık.
Rüzgara karşı amansızca direnen
Umut dolu .
Rüzgar ise bizi birbirimizden ayırmaya yemin etmişti
Acımasızdı
Birbirimize sıkı sıkı sarıldık
Islaktık ve üşümüştük.
Rüzgar son kez estiğinde
Birbirimizin gözlerinin içine bakmıştık.
Ve kendimizi ıslak kumlara bıraktık.