|
Susunca insan, gelen eylüldür
Zifiri kâğıtlara dem dökülür
Ne bilir de yazar derler
Okumayanı ne düşündürür
Bir başkası olarak ölemem
Bozmuyor sessizliği kalem
Sükûnete dert derler
Gayrı okumaya gözmü çarem
Kimim ben gayrın nazarında
Neyim var hayrın pazarında
neden iç çekersin derler
Dost ila düşmanım bir aynada
Gönle konan kuş üşür mü
Dalında damla sürünür mü
İnsana topraktır derler
Damlayı tenine düşürür mü
Gülen insanlara bakıp şaşırır
Hüznü elinde aşkı taşırır
Bu hüzün nedendir derler
Gözlerin suyu kana karışır
Solmakta olandan koparılır
Solmuş olanın taşına bırakılır
Ne işe yarar ki derler
Belki yine bir şiirde toplanır. . .
|