İstanbul Fatih'ini,
Hadisler kendisini,
Leyla Mecnun'unu buluyor.
Yürü bre Kaptan ! Gemiler Haliç'i geçecek,
Yirmisinde delikanlılar yelkenleri biçecek,
Kan akarsa aksın nasıl olsa durmuyor,
Yak ateşi topçu başı Fatih'in kalbi patlıyor.
Ey ! Kağnıların çektiği koca gemi,
Sanadır feda olan binler çeri,
Şu yerde yatan koca neferi
Kaldır,sil alınlardan sana dökülen terleri.
Bir kere olsun güldür Fatih'in yüzünü,
Kaldır 7 tepeden yıllarca süren hüzünü,
Söndür demirci ocaklarının közünü,
Ve parlat Fatih için duran gökyüzünü.
Malazgirt'ten Alparslan gelmiş yanında,
Tarihin ataların hep aklında,
Bir üzümsün sen;şu sallanan salkımda,
Yolunda ölünendir İstanbul!
Ve şimdi Fatih sokaklarında.
Ulubatlı Hasan idi bayrağını göklere diken,
Gördün mü yiğitlerini İstanbul uğruna ölen ?
Ve İstanbul için ağlamaktan gözleri çöken,
Mehmetçiğini gördün sen,
Anahtarını aldın İstanbul'un işte şimdi kalbin şen !