Hep merak etmiştim gökdelenlerden aşağıya bakan insanların kendilerini nasıl hissettiklerini, aşağıdaki karınca yuvalarını seyrederken. Ama beklemezdim aslında kendimi bu kadar alçalmış hissedeceğimi, aslında ne kadar yüksekten bakarsa insan o kadar kopuyormuş kolonideki gerçeklerden ve bu yüzden aynaya bile bakamaz oluyormuş aslını inkar pahasına işin en kötüsüde aşşağıdaki tekel bayilerine bu kadar uzak hissetmek... Sanırım dojunmaya başladığından bana bu ayıldı ayılacak havası fazla kopamadım aslımdan ve işte yine sokak lambalarının altında ait olduğum yükseklikten izliyorum manzarayı.