Kendimdeyim bu akşam uzun zamandır.
                       Kendime gülebiliyorum.
                       Ve yalnızlığı seven ben bu akşam;
                       Bir arkadaş arıyorum kendimi görebilecek.
                       Aynaya sesleniyorum,
                       Konuşurmuş gibi yapıyor;
                       Kendimi duyamıyorum.
                       Ruhuma sesleniyorum inceden,
                       Onu da göremiyorum 
                       

                       Hep yüksek dağlar mı lazım tırmanmaya
                       Yoksa yüksek yürekler mi ?
                       Sanırım ikisi de bende yok
                       Alçak da değilim hani
                       Napalım sadece birazcığım.
                       Birazcık mutlu
                       Birazcık üzgün
                       Birazcık yürekli

                       Her ne zaman kendimde olsam
                       Bir arkadaş ararım kendimi görebilecek
                       Ve uzun uzadıya anlatabilecek baktıktan sonra
                       Ne ruhum gibi kaybolacak içimde
                       Ne de aynalar gibi sükut bekleyişinde
                       Olmayacak arkadaşım.
                       
                       Olmayacak arkadaşım!