Unuttum demek istemiyorum çünkü unutmak istemiyorum. İnsan geçirdiği güzel vakitleri bir göz kırpmada unutabilir mi? Neden unutabilir mi; neden unutabilir, neden unutur? İster?
Acı çekmek istememenin kamuflajı mıdır bu? Hatırladıkça yanar can çünkü, öyle mi?
Peki ya can yanmak isterse? Ya can, yandıkça can oluyorsa?
Canımın canı yanmak istiyorsa?
Başkalarının acılarıyla pişmekten bıktıysa, bir ruhu olduğunun farkına vardıysa, kendini, sınırlarını aştıysa? Daha önce lezzetini bilmediği birşeyi tattıysa ve bu da varmış' dediyse?
Ya can yanmışsa ve yaşadığının farkına varmışsa? Nefes alıp verirken ciğer acımışsa ve bu yüzden gülümsemişse?
Hıh, küstahlar! Unut dediğiniz benim anılarım be! Anılarımı çöpe mi atayım, avucunuzu yalayın, ben onlarla kavrulmayı tercih ediyorum. Onlarla tavlanmayı, demlenmeyi,onlar cebimdeyken dans edip anılarımı tek tek düşürmeyi... bırakın n'olur akıl vermeyin. Tamam belki de akla bolca ihtiyacım oldu ama n'olur bırakın, sizi dinledim, bırakın beni dinleyeyim artık kendimi...
Ya can yanmışsa ve kendini tanımışsa? Ya can, can taşıdığının farkına vardıysa? Ya can sevdiyse sevmeyi öğrendiyse? Dişini sıkarak da olsa söyleyebildiyse? Ya cigeri yandıysa? Ciğer ya kanadıysa?
Ya sa? Sa sa...
Her ne ise, neyse.
Her ne ise bu beni daha gerçek yaptı. Her ne ise bu, beni daha normal yaptı. Her ne ise bu birşey öğrenmemi sağladı. Her neyse...
Şimdi yetmezliklerin ve tatminsizliklerin şımarıklığında acılarını unutmaya çalışan zavallı gibi rol alıyorum en sahte tiyatroda, seyircisinin hayalinde farklı canlandırdığı tiyatroda sen oynarsın o başka birşey izler, herkes başka birşey izler, herkes başka şeyler görür ve söyler...Oysa bırakırsan kediyi kendi haline çaresizliğinde ya ölür ya bulur sütü. Süt ile ölüm arasında gidip gelmekten pençelerini yıpratmaz...Oysa bıraksan kediyi kendi haline, ya ölür, ya ölür.
Can ya yandıysa? Ya öldüyse yeniden? Küllerinden doğmaya yeniden kalkarsa?
Mum gibi erirsin ama bitemezsin ya, mumun bile eridikten sonra bitme özgürlüğü var iken, neden külümden yeniden doğayım? Bırakın alkoliğin teki olayım, alayım teknemi açılayım gökyüzüne.
Ama yook, aç kalmamak için yaşaman gerekir, en güzel şekilde değil mi?
Her ne ise bu can yaktı, her ne ise bu canımı yaktı, her ne ise etten ve kemikten olmadığımı öğretti, her ne ise... dişlerimi sıkarak da olsa...
Her neyse...
|