|
6 Ekim 2009 Salı
|
Yine kederli ben
|
Okunma:
1619
|
Yine odamda oturuyor ben kederli.
Kulağımda Farit Farjat'ın keman ağlıyor melodisi, kalbimde bin bir türlü şey.
Dar geliyor bir şeyler yine, hayat dar geliyor. Özlem, sevinç, üzüntü boğuyor
beni... Tüm duyguları çok aşırı yaşamak var ya boğuyor beni, hayat boğuyor
beni, geceler boğuyor. Yine melon şapkayı dinliyorum, yine karamsar ve
hüzünlüyüm. Yine birileri tavsiye veriyor yapma diye. Yapıcam diyorum içimden,
sana inat kendime inat hayata inat yapacağım. Çalıyor yine hüzün çanları, bin bir
dertle yanıyorum. Ah ne güzel şeydir birinin derdine üzülmek... Bazen de
kendime üzülüyorum ha bir de merhamet... Yerin dibine düşmüşüm, gittikçe kayıp
düşüyorum.
Herkese iyi günler...
|
|
|
|
 |
Comert Sen
7.10.2009 01:03
Yaziniz guzel. Fakat Elif`cigim bu kadar keder,uzuntu cok. Yasam o kadar guzellilerle dolu ki, biz nedense uzulmeyi seciyoruz. Daha sicak, canli, yuregi ask ve sevgi kokan yazilar varken... |
|
|
|
 |
Elif Nida Şamdan
7.10.2009 16:56
Öncelikle beğendiğiniz için teşekkürler evet belki bu kadar karamsarlık fazla ama bir türlü iyimser olamıyorum.. |
|
|
|
 |
Comert Sen
8.10.2009 14:36
Evet haklisin galiba. Sana soyleyene bak. Benim de yazilarimda, ayrilik, yalnizlik,uzuntu var. Malesef bu yasam felsefemizle ilgili sanirim.Daha dogrusu bize bu yasami reva gormusler. Biz yazarak bu ustumuzdeki kara bulutlari atabiliriz, diyorum. Nedersiniz...? Nice yazilara... |
|
|
|
 |
Elif Nida Şamdan
8.10.2009 19:17
Bilmem belki de... |
|
|
|
|

Bu Nedir? - En Popüler 100 Yazar
|