ARKADAŞ
Uzun süre sonunda seninle buluşmak güzel oldu.
Sensizken dağ fare doğurmadı. Göle maya çalınmadı. Develer hendekleri atlamadı. Ayılara "dayı" denilmedi. Günler, aylara, aylar ise yıllara devrilip durdu.
Takvim yaprakları koparıldıkça, doğum günü pastalarında ki mumlar çoğalmaya başladı. Mumlara üflenen nefeslerde azalmalar oldu. Yaş geldikçe kuruya olan özlemler arttı.
Yeni arkadaşlarımda olmadı değil ama kendilerini sevmek zaman aldı.
Suskunlukla sırdaş oldum.
Sustukça harfleri, kelimeleri ve kurulacakları yer olan cümleleri unuttum.
"Cümlesine .." diye yazmaya başlamayı özledim.
Özlemlerde ayrılığa dair.
Neresinden ve nasıl başlarım bilemiyorum...