Merhaba ben,
Geçen zaman ne kadar da hızlı , sanki metronun bir durağından diğer durağı arasındaki kısa ve anlamsız bekleyiş gibi ...
Yıllar benden belki de çok şey götürmüştür , gençliğim , enerjim , bilinmezliklerden korkmayışım ..
Ama şimdi temkinli, endişeli, kaygılı bir insan olmuşum . Zaman bizden götürdükleri kadar ,bize miras da bırakıyor .
Tecrübelerim, sezgilerim, kendimden emin oluşum . Zamanın bana getirdiği en büyük miras.
Yaşamak ne acayip şey doğrusu. Hırslar , ihtiraslar.. Bir yerden sonra ne kadar anlamsız, ne kadar boş..
Yine de her şeye rağmen tatlı bir tarafı var , olmazsa çekilmez sanki..
Anlatacak çok şey birikmiş geçmiş yıllarda . Ancak arşivlenmiş gönül sayfalarında ya da hatırlanmaktan çok uzaklarda bir yerlerde .
Şimdi uzun uzun anlatacak şeyler var aslında..
Erteleyip yine hazır olacağımı düşündüğüm zamanlara sakladığım ...