Ey benim ruhunu yitirmiş gözlerim;
Ağla diyorum sana
O katı kalbini yumuşatmak için ağla…
Günahlarımı yıkar gibi yağ,
Efendimizi göremeyişinin hüznü kadar ağla
Vuslat aşkıyla iyice kavrulan…
Yüreğini de kat yanına, matemiyle birlikte
Ağla diyorum sana gözlerim
Gül devrinin, güllerini göremedim diye ağla
Resulün gözlerine değemedim diye yan…
Yeri geldi mi içimdeki ızdırabın simgesi ol
Onun için yapamadığın şeylere üzül
Ve başlat yüreğimle gelen yağmur mevsimlerini.
Sonra yine aynı yüreğimle yak yürekleri,
Dokun o kalplerdeki ince bamtellerine
Sızlat içlerinde Allah’a giden yolun direklerini
Şöyle bir sallandılar mı,farkına varsınlar gerçeğin
Sende onlarla birlikte var hakikatin anlamına
Ağla gözlerim resulullah için ağla
O kaç gece ümmeti ümmeti diye ağlamadı mı?
Sende varsa biraz vicdanın RESULÜM diye ağla