"Ne zamandan beri bakar oldun bana. Uzun uzun... Daha yeni mi farkettim yoksa yeni mi başladı bakışların..." derken;
 
 Kaçmak mümkün olmadı o bakışlardan. Zaman geldi bakıyormu diye bakmaya başladım. Mantığım engel olmak istiyordu bana ama kalbim, kalbime neler oluyordu böyle...
 
 22 yaşındayım.. 22 sene. Kimilerine göre hayatın daha başındayım ama bu 22 yaşı gözümde büyütür oldum artık. Senin ne önemi var demene rağmen. sen 20 yaşında, ben 22...

 Korktum! Laftan korktum. Dedikodudan. Küçük yer burası sakız gibi uzar laflar... Uydurulurda uydurulur...

 Ne diyeceklerdi bize. Daha da çok bana... "Tühh şuna bak utanmadan çocuğu kandırmış" diyeceklerdi. Bunu düşündüm korktum!
 
 Umurunda değil miydi hiçbirşey? Seni yeni tanıyordum; ya umurunda değildi hiçbirşey yada umurunda değilmiş gibi davranıyordun.

 Biliyordun sana neden hayır dediğimi. Gözlerim seni ararken, dudaklarımdan çıkan titrek hayırların nedenini...
 
 Ah diyorsun bi unutsan şu yaş konusunu. Neden sorun ediyorsun ben görmezden geldikten sonra sen görmezden geldikten sonra, biz kabul ettikten sonra kim karışır bize...
 
 Karışırlar elbet belki sonucu etkileyemezler ama huzurumuz kalmaz. Belki bir gün bi bakarsın bizde takılmışız bu konuya...

 Düşünüyorum. Neden sevdin beni. Diyorum sana "git kendi yaşıtlarına takıl." imkansız çok imkansız... Derken;

 Duygularımla düşüncelerim yer değişti ve teslim oldu kalbim sana... Artık seni görüyor, duyuyor ve hissediyordum. Çok seviyordum. Çok seviyorum...
 Kim derdi ki senin gibi bir sevgilimin olacağını ve o küçük sevgilimin beni koruyup kollayacağını...

 Hiç birşey umurumuzda değil mi bilmiyorum... Ben senin izinden gidiyorum.  
 Seni taklit ediyorum sadece. Daha dün kendin açtın yaş konusunu bana artık konuşulmuyacak bu konu derken....
 "Bak aramızdaki ay farkına aslında tam olarak 2 yaş değil 1 yaş sayılır." dedin...

 Sana ne diyorum biliyor musun; ne farkeder artık sana kapılmışken.... 
  
 Devamı gelecek senli cümlelerimin....