ne soğuk rüzgarlar esiyor memleketimde.sesizce esen fırtına dalgalandırıyordu saçlarımı güneşe doğru uztmış ta uzaktan ellerini afilli yalnızlık.gel...gel... diyor bana.ne yapsam bilmiyorum alıyorum ayaklarımın altına yolları gidebildiğim kadar gidiyorum özgürlük istiyorum yaşamı uğruna ölecek kadar seven ben özgür yaşam istiyorummm...
|